çakmak

Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası. - isim

Çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti.

Tabanca veya tüfeklerde bulunan tetik düzeni.

Kuruduğunda kalın kabuk bağlayan kabarcıklarla beliren ve genellikle yüzde çıkan bir deri hastalığı. - isim, tıp

Vurarak sokup yerleştirmek.

Çivi ile tutturmak.

Kazık çakıp hayvan bağlamak.

Bir şeyi başka bir şeye sürtmek, vurmak veya çarpmak.

Parıldamak, ışık vermek.

Saplamak.

Sezinlemek, anlamak, farkına varmak.

İçki içmek.

Anlamak, bilmek.

Vurmak.

Sınavda başarısız olmak.

Kabul etmeyeceği bir şeyi kurnazlıkla kabul etmesini sağlamak.

Örnek Cümle

Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı.

B. Felek

Çiviyi tahtaya çakmak.

İsa'nın ruhu eğer bugün içinden çıkmış olduğu yere inerek bu sahneyi görseydi, kim bilir patriklerini hangi oduna çakardı.

F. R. Atay

Atı çayıra çakmak.

Bir tanesi altısına yeterken, ben altı kurşunu bir tanesine çakıverdim.

A. Gündüz

Vallahi çaktı mı çakmadı mı anlayamadım. Parasını aldı, tüydü.

S. F. Abasıyanık

Ay, bu kadın İngilizceden de çakıyor mu?

N. Araz

Kalp parayı birisine çakmak.